اشعار احمد شاملو

ما در ظلمت‌ایم
بدان خاطر که کسی به عشق ما نسوخت
ما تنهاییم

چرا که هرگز کسی ما را به جانب خود نخواند
عشق‌های معصوم ، بی‌کار و بی انگیزه‌اند
و دوست داشتن

از سفرهای دراز تهی‌دست باز می‌گردد 
دیگر
امید درودی نیست 
امید نوازشی نیست 

دیدن لینک ها برای شما امکان پذیر نیست. لطفا ثبت نام کنید یا وارد حساب خود شوید تا بتوانید لینک ها را ببینید.

آیا تلاش من یکسر بر سر آن بود

تا ناقوس مرگ خود را پر صداتر به نوا آورم!

شاملو

اکنون زمان گریستن است ،
اگر تنها بتوان گریست
یابه رازداری دامان تو اعتمادی اگر بتوان داشت
با این همه به زندان من بیا 
که تنها دریچه اش به حیاط دیوانه خانه می گشاید .

احمدشاملو

در نگاه ات همه ی مهربانی هاست:
قاصدی که زندگی را خبر می دهد.
و در سکوت ات همه ی صداها:
فریادی که بودن را تجربه می کند.
احمد شاملو

شايد به هم باز رسيم،
روزی كه من به‌سان‌ِ دريايی خشكيدم و
تو چون قايقی فرسوده بر خاك ماندی ...

احمد شاملو