اشعار هوشنگ ابتهاج

هوای روی تو دارم ، نمی گذارندم
                                 مگر به کوی تو این ابرها ببارندم

مرا که مست توام این خمار خواهد کشت

                                 نگاه کن که به دست که میسپارندم؟

مگر در این شب دیر انتظار عاشق کُش

                                 به وعده های وصال تو زنده دارندم

غمی نمی خورد ایام و جای رنجش نیست

                                 هزار شکر که بی غم نمی گذارندم

سَری به سینه فرو برده ام مگر روزی

                                 چو گنج گم شده زین کنج غم برآرندم

چه باک اگر به دل بی غمان نبردم راه

                                 غم شکسته دلانم که می گسارندم

من آن ستاره ی شبزنده دار امیدم

                                 که عاشقان تو تا صبح می شمارندم

چه جای خواب که هر شب محصلان فراق

                                 خیال روی تو بر دیده می گمارندم

هنوز دست نشسته ست غم ز خون دلم

                                 چه نقش ها که ازین دست می نگارندم

کدام مست، می از خون سایه خواهدکرد

                                 که همچو خوشه ی انگور می فشارندم

 

هوشنگ ابتهاج

دیدن لینک ها برای شما امکان پذیر نیست. لطفا ثبت نام کنید یا وارد حساب خود شوید تا بتوانید لینک ها را ببینید.


ما قصه ی دل جز به بر یار نبردیم
                                         و ز یار شکایت سوی اغیار نبردیم 
معلوم نشد صدق دل و سر محبت
                                         تا این سر سودازده بر دار نبردیم
ما را چه غم سود و زیان است که هرگز 
                                        سودای تو را برسر بازار نبردیم
با حسن فروشان بهل این گرمی بازار 
                                        ما یوسف خود را به خریدارنبردیم 
ای دوست که آنصبح دل افروز خوشت باد 
                                        یاد آر که ما جان ز شب تار نبردیم
سرسبزی آن خرمن گل باد اگر چند 
                                        از باغ تو جز سرزنش خار نبردیم 
بی رنگی ام از چشم تو انداخت اگر نه 
                                         کی خون دلی بود که در کار نبردیم 
تا روشنی چشم و دل سایه از آن روست 
                                         از اینه ای منت دیدار نبردیم
 هوشنگ ابتهاج

دیدن لینک ها برای شما امکان پذیر نیست. لطفا ثبت نام کنید یا وارد حساب خود شوید تا بتوانید لینک ها را ببینید.


 
حاصلی از هنر عشق تو جز حرمان نیست
                                آه از این درد که جز مرگ منش درمان نیست
 این همه رنج کشیدیم و نمی دانستیم
                                که بلاهای وصال تو کم از هجران نیست
آنچنان سوخته این خاک بلاکش که دگر
                                انتظار مددی از کرم باران نیست
 به وفای تو طمع بستم و عمر از کف رفت
                                 آن خطا را به حقیقت کم از این تاوان نیست
این چه تیغ است که در هر رگ من زخمی ازوست 
                                  گر بگویم که تو در خون منی بهتان نیست
 رنج دیرینه انسان به مداوا نرسید
                                 علت آن است که بیمار و طبیب انسان نیست
 صبر بر داغ دل سوخته باید چون شمع
                                 لایق صحبت بزم تو شدن آسان نیست
تب و تاب غم عشقت دل دریا طلبد
                                 هر تنک حوصله را طاقت این طوفان نیست
 " سایه " صد عمر در این قصه به سر رفت و هنوز
                                 ماجرای من و معشوق مرا پایان نیست
 
هوشنگ ابتهاج

دیدن لینک ها برای شما امکان پذیر نیست. لطفا ثبت نام کنید یا وارد حساب خود شوید تا بتوانید لینک ها را ببینید.


نازنین آمد و دستی به دل ما زد و رفت
                                              پرده ی خلوت این غمکده بالا زد و رفت
 کنج تنهایی ما را به خیالی خوش کرد
                                              خواب خورشید به چشم شب یلدا زد و رفت 
درد بی عشقی ما دید و دریغش آمد
                                              آتش شوق درین جان شکیبا زد و رفت
خرمن سوخته ی ما به چه کارش می خورد
                                             که چو برق آمد و در خشک و تر ما زد و رفت
رفت و از گریه ی توفانی ام اندیشه نکرد
                                             چه دلی داشت خدایا که به دریا زد و رفت 
 بود ایا که ز دیوانه ی خود یاد کند
                                              آن که زنجیر به پای دل شیدا زد و رفت 
سایه آن چشم سیه با تو چه می گفت که دوش
                                              عقل فریاد برآورد و به صحرا زد و رفت
هوشنگ ابتهاج

دیدن لینک ها برای شما امکان پذیر نیست. لطفا ثبت نام کنید یا وارد حساب خود شوید تا بتوانید لینک ها را ببینید.


 
نشود فاش کسی آنچه میان من و توست
                              تا اشارات نظر نامه رسان من و توست 
گوش کن با لب خاموش سخن می گویم
                             پاسخم گو به نگاهی که زبان من و توست 
روزگاری شد و کس مرد ره عشق ندید
                             حالیا چشم جهانی نگران من و توست
گر چه در خلوت راز دل ما کس نرسید 
                             همه جا زمزمه ی عشق نهان من و توست 
گو بهار دل و جان باش و خزان باش ، ارنه 
                             ای بسا باغ و بهاران که خزان من و توست 
این همه قصه ی فردوس و تمنای بهشت 
                             گفت و گویی و خیالی ز جهان من و توست 
نقش ما گو ننگارند به دیباچه ی عقل
                             هر کجا نامه ی عشق است نشان من و توست 
سایه ز آتشکده ی ماست فروغ مه و مهر
                              وه ازین آتش روشن که به جان من و توست 

ابتهاج
پ ن:مهمان نميتواند عکس هاروببيند براي ثبت نام اينجا کليک کنيدمهمان نميتواند عکس هاروببيند براي ثبت نام اينجا کليک کنيدمهمان نميتواند عکس هاروببيند براي ثبت نام اينجا کليک کنيدمهمان نميتواند عکس هاروببيند براي ثبت نام اينجا کليک کنيدمهمان نميتواند عکس هاروببيند براي ثبت نام اينجا کليک کنيدمهمان نميتواند عکس هاروببيند براي ثبت نام اينجا کليک کنيدمهمان نميتواند عکس هاروببيند براي ثبت نام اينجا کليک کنيدمهمان نميتواند عکس هاروببيند براي ثبت نام اينجا کليک کنيدمهمان نميتواند عکس هاروببيند براي ثبت نام اينجا کليک کنيد