اشعار کوتاه شمس لنگرودی

این شعرها که بوی سکوت می دهند

از غیبت لب های توست

کلمات

مثل زنجره های خشکیده ی تابستانی

از معنا خالی شدند

و در انتظار مورچه هایند

توشه بار زمستانی شان را


در حفره ی تاریک خالی کنند-

اندوهی که سرازیر می شود

در سینه ی خاموش من.



محمد شمس لنگرودی

دیدن لینک ها برای شما امکان پذیر نیست. لطفا ثبت نام کنید یا وارد حساب خود شوید تا بتوانید لینک ها را ببینید.


باران صبح
           نم نم
                 می بارد
و تو را به یاد می آورد
که نم نم باریدی
                 و ویران کردی
                                  خانه کهنه را.

شمس لنگرودی

دیدن لینک ها برای شما امکان پذیر نیست. لطفا ثبت نام کنید یا وارد حساب خود شوید تا بتوانید لینک ها را ببینید.


می خواستم ترانه ای باشم
                       كه بچه های دبستانی از بر كنند
دريا كه می شنود
توفانش را پشتش پنهان كند
و برگ های علف
                نت های به هم خوردن شان را
                                         از روی صدای من بنويسند.
مي خواستم ترانه یی باشم
                   كه چشمه زمزمه ام كند
      آبشار
                 با سنج و دهل بخواند.
اما ترانه یی غمگينم
و دريا ، غروب
بچه هايش را جمع می كند كه صدايم را نشنوند.
نت هايم را تمام نكرده
                          چرا
                                 رهايم كردی ؟
 
شمس لنگرودی

دیدن لینک ها برای شما امکان پذیر نیست. لطفا ثبت نام کنید یا وارد حساب خود شوید تا بتوانید لینک ها را ببینید.


 
چه چیزهای ساده ای که آدمی از یاد می برد
می بینی !
دنیا زیباست محبوب من
نمی دانستیم
            برای نشستن زندگی در کنارمان
                                             چهارپایه ای نداریم.


 شمس لنگرودی

دیدن لینک ها برای شما امکان پذیر نیست. لطفا ثبت نام کنید یا وارد حساب خود شوید تا بتوانید لینک ها را ببینید.


حکایتِ بارانِ بی امان است
این گونه که من
                  دوستت می‌دارم ...
شوریده وار و پریشان باریدن
                    بر خزه ها و خیزاب‌ها
به بی‌راهه و راه‌ها تاختن
بی‌تاب٬ بی‌قرار
دریایی جستن
            و به سنگچین باغ بسته دری سر نهادن
                                                   و تو را به یاد آوردن
حکایت بارانی بی‌قرار است
این گونه که من دوستت می‌دارم ...

شمس لنگرودی

دیدن لینک ها برای شما امکان پذیر نیست. لطفا ثبت نام کنید یا وارد حساب خود شوید تا بتوانید لینک ها را ببینید.


سروی بودم
زیر سایه‌ام نشستند
خوردند و خفتند
بیدار شدند و
            مرا بریدند
 
شمس لنگرودی

دیدن لینک ها برای شما امکان پذیر نیست. لطفا ثبت نام کنید یا وارد حساب خود شوید تا بتوانید لینک ها را ببینید.


چشمانی کو که تو را ببینم
دهانی که تو را بخوانم
گوشی که تو را بشنوم
بارانم 
می بارم 
کورمال، کورمال
در کنارت.
 
شمس لنگرودی

الفبا برای سخن گفتن نیست
برای نوشتن نام توست
اعداد ...
پیش از تولد تو به صف ایستادند
تا راز زادروز تو را بدانند
دست‌های من
برای جست و جوی تو پیدا شدند
دهانم
کشف دهان توست
ای کاشف آتش
در آسمان دلم توده برفی است
که به خنده‌های تو دل بسته است
شمس لنگرودی

آن قدر به تو نزدیک بودم
که تو را ندیدم
در تاریکی خود، به تو لبخند می زنم


شکرانۀ روزهایی
که کنار تو
راه رفته ام.


"شمس لنگرودی"

می‌خواهم دوباره به دنیا بیایم

بیرون در، تو منتظرم بوده باشی

و بی‌آنکه کسی بفهمد

جای بیداری و خواب را

به رسم خودمان درآریم

چه بود بیداری

که زندگی‌اش نام کرده بودند.

شمس لنگرودی

حرفت را  
بر خود می كشم و گرم می شوم
يخبندان چنان است
كه دو پنگوئن در من راه می روند
و سپاسم می گويند.
 
شعر از شمس لنگرودی