حدیث هایی در مورد«آسایش»

حدیث (1) امام صادق عليه السلام :

ثَلاثَةُ اَشْياءَ يَحْتاجُ النّاسُ طُرّا اِلَيْها: اَلاَمْنُ و َالْعَدْلُ و َالْخِصْبُ ؛

سه چيز است كه همه مردم به آنها نياز دارند: امنيّت، عدالت و آسايش.

تحف العقول ص 320

حدیث (21) امام صادق علیه السلام :

اَلسُّرُورُ فى ثَلاثِ خِلالٍ: فِى الْوَفاءِ وَ رِعايَةِ الحُقوقِ وَ النُّهوضِ فِى النَّوائِبِ؛

شادى در سه چيز است: وفادارى، رعايت حقوق و ايستادگى در برابر سختى‏ ها.

تحف العقول ص 323

حدیث (22) امام على علیه السلام :

مَنْ غَضَّ طَرْفَهُ اَراحَ قَلْبَهُ؛

هر كس چشم خود را [از نامحرم] فرو بندد، قلبش راحت مى ‏شود.

تصنیف غررالحکم و دررالکلم ص260 ، ح 5555

حدیث (23) امام على علیه السلام :

اَصْلُ الْعَقْلِ القُدَرةُ وَ ثَمَرَتُها السُّرورُ؛

ريشه عقل، قدرت است و ميوه آن شادى.

بحارالأنوار(ط-بیروت) ج 75، ص 7، ح 59

حدیث (24) امام على علیه السلام :

 تَغَرَّبْ عَنِ الْأَوْطَانِ فِي طَلَبِ الْعُلَى-                  وَ سَافِرْ فَفِي الْأَسْفَارِ خَمْسُ فَوَائِدَ
تَفَرُّجُ هَمٍّ وَ اكْتِسَابُ مَعِيشَةٍ                            وَ عِلْمٌ وَ آدَابٌ وَ صُحْبَةُ مَاجِد

براى كسب بلند مرتبگى از وطن خود دور شو و سفر كن كه در مسافرت پنج فايده است: برطرف شدن اندوه، بدست آوردن روزى و دانش و آداب زندگى، و هم‏نشينى با بزرگواران.

مستدرك الوسائل و مستنبط المسایل ج 8، ص 115، ح 9199

حدیث (25) امام صادق علیه السلام :

النَّشْوَةُ فى عَشَرَةِ اَشْياءَ: فِى الْمَشْىِ وَ الرُّكُوبِ وَ الاِرتِماسِ فِى الْماءِ وَ النَّظَرِ اِلَى الْخُضْرَةِ وَ الاَكْلِ وَ الشُّرْبِ وَ الْجِماعِ وَ السِّواكِ وَ غَسْلِ الرَّأْسِ بِالْخَطْمىِّ وَ النَّظَرِ اِلَى الْمَرْأَةِ الْحَسْناءِ وَ مُحادَثَةِ الرِّجالِ؛

نشاط در ده چيز است: پياده روى، سوارى، آب‏تنى (شنا)، نگاه كردن به سبزى، خوردن و آشاميدن، آميزش، مسواك كردن، شستن سر با خطمى، نگاه كردن به زن زيبا و گفتگوى حكيمانه.

خصال ص 443، ح 38

حدیث (26) امام صادق علیه السلام :

اَلنَّومُ راحَةٌ لِلْجَسَدِ وَ النُّطْقُ راحَةٌ لِلرُّوحِ وَ السُّكوتُ راحَةٌ لِلْعَقْلِ؛

خواب مايه آسايش جسم، سخن مايه آسايش جان و سكوت مايه آسايش عقل است.

من لايحضره الفقيه ج 4، ص 402، ح5865

حدیث (27) امام على علیه السلام :

اِذا اَحَبَّ اللّه‏ُ عَبْدا زَيَّنَهُ بِالسَّكينَةِ وَ الْحِلْمِ؛

هرگاه خداوند بنده ‏اى را دوست بدارد، او را به آرامش و بردبارى زينت مى‏ بخشد.

تصنیف غررالحکم و دررالکلم ص 285 ، ح 6390

حدیث (28) امام صادق علیه السلام :

ما يَمْنَعُ اَحَدَكُمْ اِذا دَخَل عَلَيْهِ غَمٌّ مِنْ غُمُومِ الدُّنْيا اَنْ يَتَوَضَّاَ ثُمَّ يَدْخُلَ مَسْجِدَهُ وَ يَرْكَعَ رَكْعَتَينِ فَيَدْعُوَ اللّه‏َ فيهِما؟ اَما سَمِعْتَ اللّه‏َ يَقُولُ: «وَاسْتَعينوا بِالصَّبْرِ وَ الصَّلاةِ»؟

چه چيز مانع مى‏ شود كه هر گاه بر يكى از شما غم و اندوه دنيايى رسيد، وضو بگيرد و به سجده ‏گاه خود رود و دو ركعت نماز گزارد و در آن دعا كند؟ مگر نشنيده‏ اى كه خداوند مى‏ فرمايد: «از صبر و نماز مدد بگيريد»؟

تفسير عياشى ج 1، ص 43، ح 39

حدیث (29) امام على علیه السلام :

اَهْنَى الْعَيْشِ اطِّراحُ الْكُلَفِ؛

گواراترين زندگى، رها كردن تكلّف‏ها (تجمّلات) است.

تصنیف غررالحکم و دررالکلم ص 478 ، ح 10973

حدیث (30) امام على علیه السلام :

حُسْنُ الظَّنِّ راحَةُ الْقَلْبِ وَ سَلامَةُ الدّينِ؛

خوش‏گمانى، مايه آسايش قلب و سلامت دين است.

تصنیف غررالحکم و دررالکلم ص 253 ، ح 5322