حدیث هایی در مورد«پاكيزگى و بهداشت»

حدیث (1) رسول اكرم صلى الله عليه و آله :

إِنَّ اللّه  تَعالى جَميلٌ يُحِبُّ الجَمالَ، سَخىٌّ يُحِبُّ السَّخاءَ، نَظيفٌ يُحِبُّ النَّظافَةَ؛

 
 خداوند زيباست و زيبايى را دوست دارد، بخشنده است و بخشش را دوست دارد، پاكيزه است و پاكيزگى را دوست دارد.

نهج الفصاحه ص293 ، ح 690

امام رضا علیه السلام :

و مَنِ اغتَسَلَ مِنَ الماءِ الَّذى قَدِ اغتُسِلَ فيهِ فَاَصابَهُ الجُذامُ فَلا يَلومَنَّ اِلاّ نَفسَهُ؛

هر كس با آبى غسل كند كه پيش‏تر در آن غسل شده است و به جذام مبتلا شود، كسى را جز خود سرزنش نكند.

كافى(ط-الاسلامیه) ج 6، ص 503، ح 38

امام صادق علیه السلام :

اَلحِنّاءُ يَذهَبُ بالسَّهَكِ وَ يَزيدُ فى ماءِ الوَجهِ وَ يُطَيِّبُ النَّكهَةَ وَ يُحَسِّنُ الوَلَدَ؛

حنا، بوى بد (عرق) را از بين مى ‏برد، چهره را شاداب، دهان را خوشبو و فرزند را زيبا مى‏ كند.

كافى(ط-الاسلامیه) ج 6، ص 484، ح 5

امام صادق عليه السلام :

 إِنَّ اللَّهَ (تَعَالَى) يُحِبُّ الْجَمَالَ وَ التَّجْمِيلَ، وَ يَكْرَهُ الْبُؤْسَ وَ التَّبَاؤُسَ، فَإِنَّ اللَّهَ (عَزَّ وَ جَلَّ) إِذَا أَنْعَمَ عَلَى عَبْدٍ نِعْمَةً أَحَبَّ أَنْ يَرَى عَلَيْهِ أَثَرَهَا.قِيلَ: وَ كَيْفَ ذَلِكَ قَالَ: يُنَظِّفُ ثَوْبَهُ، وَ يُطَيِّبُ رِيحَهُ، وَ يُجَصِّصُ دَارَهُ، وَ يَكْنُسُ أَفْنِيَتَهُ، حَتَّى إِنَّ السِّرَاجَ قَبْلَ مَغِيبِ الشَّمْسِ يَنْفِي الْفَقْرَ، وَ يَزِيدُ فِي الرِّزْقِ

 

 خداوند زيبايى و خودآرايى را دوست دارد و از فقر و تظاهر به فقر بيزار است. هرگاه خداوند به بنده ‏اى نعمتى بدهد، دوست دارد اثر آن را در او ببيند. عرض شد: چگونه؟ فرمودند: لباس تميز بپوشد، خود را خوشبو كند، خانه ‏اش را گچكارى كند، جلوى در حياط خود را جارو كند، حتى روشن كردن چراغ قبل از غروب خورشيد فقر را مى ‏برد و روزى را زياد مى‏ كند.

امالى (طوسى) ص 275، ح 526

رسول اكرم صلی الله علیه و آله و سلم :

نِعمَ السِّواكُ الزَّيتونُ مِن شَجَرَةٍ مُبارَكَةٍ، يُطَيِّبُ الفَمَ وَ يَذهَبُ بِالحَفَرِ، وَ هُوَ سِواكى وَ سِواكُ النبياءِ قَبلى؛

 

چه خوب مسواكى است زيتون! از درختى پر خير و بركت كه دهان را خوشبو مى‏كند و جِرم دندان را از ميان مى‏برد. اين مسواك من و پيامبران پيش از من است.

مكارم الاخلاق ص 49 {شبیه این حدیث در مستدرک الوسایل و مستنبط المسایل ج1 ، ص 369 ، ح885 }

رسول اكرم صلی الله علیه و آله و سلم :

مَنِ اتَّخَذَ شَعرا فَليُحسِن وَلايَتَهُ، اَو لِيَجُزَّهُ؛

هر كس مو مى گذارد، آن را خوب نگه دارد وگرنه كوتاهش كند.

كافى(ط-الاسلامیه) ج 6، ص 485، ح 2 - من لا یحضر الفقیه ج1 ، ص129 ، ح326

امام رضا عليه السلام :

عَلَيكَ بِالاِثمِدِ فَاِنَّهُ يَجلُو البَصَرَ وَ يُنبِتُ الشفارَ وَ يُطَيِّبُ النَّكهَةَ وَ يَزيدُ فِى الباه؛

سرمه سياه بِكشيد، چرا كه ديده را جلا مى‏ دهد، مژه‏ ها را مى‏ روياند، دهان را خوشبو مى ‏كند و بر توان جنسى مى ‏افزايد.

مكارم الاخلاق ص 46

امام على علیه السلام :

نَظِّفوا بُيوتَكُم مِن حَوكِ العَنكَبوتِ، فَاِنَّ تَركَهُ فِى البَيتِ يورِثُ الفَقرَ؛

خانه ‏هاى خود را از تار عنكبوت پاك كنيد، زيرا باقى گذاشتن آن در خانه، فقر مى ‏آورد.

وسائل الشيعه ج5، ص322، ح6674

رسول اكرم صلی الله علیه و آله و سلم :

لا تُبَيَّتُوا القُمامَةَ فى بُيوتِكُم وَ اَخرِجوها نَهارا، فَاِنَّها مَقعَدُ الشَّيطانِ؛

زباله را شب در خانه ‏هاى خود نگه نداريد و آن را در روز به بيرون از خانه منتقل كنيد، زيرا زباله نشيمنگاه شيطان است.

من لا يحضره الفقيه ج 4، ص 5 ، ح 4968

امام صادق عليه السلام :

اِنَّ لِكُلِّ ثَمَرَةٍ سَمّا فَاِذا اَتَيتُم بِها فَمَسّوها بِالماءِ أو اَغمِسوها فِى الماءِ؛

هر ميوه ‏اى سمّى دارد، هرگاه ميوه به ‏دستتان رسيد، آن را با آب بشوييد و يا در آب فرو بريد.

كافى(ط-الاسلامیه) ج 6، ص 350، ح 4

امام صادق علیه السلام :

اَبصَرَ رسول اللّه‏ صلی الله علیه و آله و سلم رَجُلاً شَعثا شَعرُ رَأسِهِ وَ سَخَةً ثيابُهُ، سَيِّئَةً حالُهُ فَقال رسول اللّه‏ صلی الله علیه و آله و سلم : مِن الدّينِ المُتعَةُ وَ اِظهارُ النِّعمَةِ؛

پيامبر خدا صلی الله علیه و آله و سلم مردى را ديدند كه موهاى ژوليده و جامه ‏اى چركين و سر و وضع نامرتّبى داشت، فرمودند: بهره بردن از نعمت‏هاى خدا و آشكار ساختن نعمت جزء دين است.

كافى(ط-الاسلامیه) ج 6، ص 439، ح 5