حدیث هایی در مورد«گرسنگی»

[─═हई╬ வ!ЯЗஐஇ ╬ईह═─]

- امام هادى عليه السلام:

اَلسَّهَرُ اَلَذُّ لِلمَنامِ وَ الجوعُ يَزيدُ فى طيبِ الطَّعامِ؛


شب‏زنده دارى، خواب را شيرين‏تر و گرسنگى، غذا را لذت بخش‏تر مى‏ كند.

 نزهة الناظر و تنبيه الخاطر ص 141 ، ح 18

- پيامبر صلى الله عليه و آله:

نَحْنُ قَوْمٌ لا نَأكُلُ حَتّى نَجوعَ وَ اِذا اَكَلْنا لا نَشْبَعُ؛

ما قومى هستيم كه تا گرسنه نشويم غذا نمى‏خوريم و تا سير نشده‏ايم دست از غذا مى‏كشيم.

طب النبی ص 3

پيامبر صلى الله عليه و آله:

 أَفْضَلُكُمْ مَنْزِلَةً عِنْدَ اللَّهِ تَعَالَى أَطْوَلُكُمْ جُوعاً وَ تَفَكُّراً وَ أَبْغَضُكُمْ إِلَى اللَّهِ تَعَالَى كُلُّ نَئُومٍ وَ أَكُولٍ وَ شَرُوب‏

بلند پايه ‏ترين شما نزد خداوند متعال كسى است كه مدتهاى طولانى‏ترى گرسنگى بكشد و به تفكّر بپردازد و منفورترين شما نزد خداوند متعال هر آن كسى است، كه پرخواب و پرخور و پرنوش باشد.

تنبيه الخواطر ج1، ص 100

 طُوبَى لِمَنْ طَوَى وَ جَاعَ أُولَئِكَ الَّذِينَ يَشْبَعُونَ يَوْمَ الْقِيَامَة

خوشا به حال آنان كه شكم، تهى مى‏دارند و گرسنگى مى‏كشند. آنان كسانى اند كه در روز قيامت، سير مى ‏شوند.

الجعفريّات(اشعثیات) ص 165

 إِنَّ أَهْلَ الْجُوعِ فِي الدُّنْيَا هُمْ أَهْلُ الشِّبَعِ فِي الْآخِرَةِ وَ إِنَّ أَبْغَضَ النَّاسِ إِلَى اللَّهِ الْمُتَّخِمُونَ الْمِلَاء

همدمانِ گرسنگى در اين سراى، همدمانِ سيرى در سراى ديگرند و منفورترينِ مردم نزد خداوند، پُرخوران آكنده‏شكم اند.

تنبيه الخواطر ج 1، ص 102

- امام على عليه السلام:

نِعمَ عَونُ الوَرَعِ التَّجَوُّعُ؛

گرسنگى كشيدن، چه نيكو يارى‏اى براى پاك‏دامنى است!

تصنیف غررالحکم و دررالکلم ص 320 ، ح 7407

- امام على عليه السلام:

نِعمَ العَونُ عَلى أشَرِ النَّفسِ و كَسرِ عادَتِهَا التَّجَوُّعُ؛

گرسنگى كشيدن، چه نيكو يارى‏ دهنده ‏اى بر سركشىِ نفْس و شكستن عادت آن است.

شرح آقا جمال الدین خوانساری بر غررالحکم و دررالکلم ج 6 ، ص 166 ، ح 9942

- فِي الدّيوانِ المَنسوبِ إلَيهِ:  تَجَوَّعْ فَإِنَّ الْجُوعَ مِنْ عَمَلِ التُّقَى وَ إِنَّ طَوِيلَ الْجُوعِ يَوْماً سَيُشْبَع‏

                                  

- در ديوان منسوب به ايشان: خود را گرسنه بدار كه گرسنگى، از آثار پرهيزگارى است / آن‏كه زمان درازى را گرسنگى كشد، سرانجامْ روزى (روز قيامت) سير خواهد شد.

دیوان امیر المومنین ص 262

 إِنَّ الشَّيْطَانَ لَيَجْرِي مِنِ ابْنِ آدَمَ مَجْرَى الدَّمِ فَضَيِّقُوا مَجَارِيَهُ بِالْجُوعِ وَ الْعَطَش‏

شيطان در درون آدمى ‏زاده به سان خون، جريان مى‏ يابد. گذرگاه ‏هاى او را با گرسنگى و تشنگی ، تنگ كنيد.

مجموعه ورام ج 1 ، ص 101

پيامبر صلى الله عليه و آله:

 إذا رأيتم أهل الجوع و التّفكّر فادنوا منهم فإنّ الحكمة تجري على ألسنتهم.

هنگتمی که اهل گرسنگی و تفکر را دیدید به آنها نزدیک شوید چون حکمت بر زبانشان جاری می شود.

نهج الفصاحه ص 194 ، ح 209

پيامبر صلى الله عليه و آله:

إنَّ اللّه‏َ عز و جل يَقولُ : وَضَعتُ خَمسَةً في خَمسَةٍ و َالنّاسُ يَطلُبونَها في خَمسَةٍ فَلا يَجِدونَها : وَضَعتُ العِلمَ فِي الجوعِ وَ الجَهدِ وَ النّاسُ يَطلُبونَهُ بِالشّبعَةِ وَ الرّاحَةِ فَلا يَجِدونَهُ؛
 

خداوند عز و جل مى ‏فرمايد : «پنج چيز را در پنج چيز نهادم ؛ امّا مردم، آنها را در پنج چيزِ ديگر مى‏ جويند و نمى ‏يابند : دانش را در گرسنگى و رنج و تلاش قرار دادم، در حالى كه مردم آن را در سيرى و آسايش مى ‏جويند. در نتيجه آن را نمى ‏يابند.

عوالي اللآلي ج 4، ص 62 ، ح 11

پيامبر صلى الله عليه و آله:

كبر مقتا عند اللَّه الأكل من غير جوع و النّوم من غير سهر و الضّحك من غير عجب.

خوردن بى‏ گرسنگى و خواب بدون خستگى و خنده بى‏ شگفت نزد خدا بسختى منفور است.

نهج الفصاحه ص 604 ، ح 2119

لقمان حكيم عليه‏ السلام :

يَا بُنَىَّ اِذَا امتَلأََتِ المَعِدَةُ نَامَتِ الفِكرَةُ وَ خَرِسَتِ الحِكمَةُ وَ قَعَدَتِ الاَعضَاءُ عَنِ العِبادَةِ؛

فرزندم هرگاه شكم پر شود، فكر به خواب مى‏رود و حكمت، از كار مى‏افتد و اعضاى بدن از عبادت باز مى‏مانند.

مجموعه ورام، ج1، ص102

پيامبر صلى ‏الله‏ عليه ‏و‏ آله :

نَحْنُ قَوْمٌ لا نَأكُلُ حَتّى نَجوعَ وَ اِذا اَكَلْنا لا نَشْبَعُ؛

ما قومى هستيم كه تا گرسنه نشويم غذا نمى‏خوريم و تا سير نشده‏ايم دست از غذا مى‏كشيم.

سنن النبى، ص 226