در چه سنی میتوان درمان ارتودنسی انجام داد؟
اتفاقاتی که در زمان حرکت دندانها می افتد در همه سنین یکسان است. هم بجه ها و هم بزرگسالان میتوانند از درمانهای ارتودنسی بهره مند شوند. توصیه می شود که هر کودکی در حدود هفت سالگی اولین ارزیابی ارتودنسی خود را داشته باشند. ارتودنسی تنها ممکن است قدری برای بزرگسالان طولانی تر شود.
چه عاملی موجب بروز مشکلات ارتودنسی می شود؟
مشکلات ارتودنسی معمولا " مال اکلوژن " نامیده می شوند. برخی از مواردی که موجب مال اکلوژن می شوند عبارتند از درهمی دندانها، دندانهای اضافی، کمبود دندانی و فکهای نامتوازن. اکثر مال اکلوژنها ارثی هستند و تنها برخی از آنها اکتسابی می باشند. انواع اکتسابی می توانند بدنبال ضربه، از دست دادن زود هنگام دندانهای شیری، یا عادتهایی مانند مکیدن انگشت برای مدتهای طولانی بوجود آیند.
مشکلات ارتودنسی چگونه درمان می شوند؟
در ابتدا از بیمار مدارک تشخیصی گرفته میشود. این مدارک برای درمان ارتودنسی بسیار مهم هستند که شامل شرح حال پزشکی و دندانپزشکی، معاینات بالینی، قالب گچی دندانها، عکس رنگی از صورت ودندانها و عکس رادیولوژی از سر و دهان. اطلاعات حاصل از این مدارک برای تصمیم گیری جهت بهترین طرح درمان بکار می روند. برای هر بیمار طرح درمان جداگانه ای ریخته می شود و مناسبترین دستگاه برای هر بیمار طراحی و ساخته می شود. دستگاههای ارتودنسی تنوع زیادی دارند.از زمانی که دستگاه ارتودنسی در دهان قرار می گیرد، مرحله فعال درمان آغاز می گردد. این دستگاهها بطور متناوب تنظیم می شوند تا دندان به بهترین وجه حرکت داده شود. زمان لازم برای درمان ارتودنسی برای هر فرد متفاوت است. یک عامل مهم در خصوص طول درمان به همکاری بیمار مربوط می شود، مثلا اینکه بیمار تا چه اندازه از وسایل متحرک همچون کش ها و یا هدگیر ها استفاده کند.
پس از دوره فعال درمان، دوره نگهداری آغاز می شود. بیمار باید از یک وسیله نگهدارنده استفاده کند تا دندانها در موقعیتهای جدید خود باقی بمانند. برای مشکلات شدید، گاهی جراحی فک ضرورت می یابد.
آیا وسایل ارتودنسی وجود دارند که کمتر دیده شوند؟
کلا وسایلی که امروزه بکار می روند در مقایسه با قبل کمتر دیده می شوند. براکتها که همان وسایلی هستند که سیمها را نگاه میدارند، به سطح دندان چسبانده می شوند. این براکتها بصورت فلزی، شفاف و یا همرنگ دندان موجود هستند. خود سیمها نیز امروزه کمتر دیده می شوند. گاهی براکت به پشت دندان چسبانده میشوند. سیمهای امروزی از موادی ساخته می شوند که به مواد عصر فضا معروفند. این سیمها نیروهایی ملایم و مداوم وارد می کنند که باعث می شود حرکت دندان سریعتر و با ناراحتی کمتری انجام شود.
درمان چقدر طول می کشد؟
اگر چه متوسط زمان درمان حدوداً 24 ماه است، این زمان برای هر بیمار می تواند بسیار متفاوت باشد. معمولا زمان درمان برای بزرگسالان قدری طولانی تر است. سایر عوامل موثر عبارتند از شدت ناهنجاری، سلامتی دندانها، لثه ها و استخوان اطراف آن و همچنین همکاری بیمار. اگر چه این زمان نسبتاً طولانی می باشد، ولی اکثر بیماران از نتیجه درمان که با این صرف وقت بدست می آورند ، بسیار راضی هستند.
اتفاقاتی که در زمان حرکت دندانها می افتد در همه سنین یکسان است. هم بجه ها و هم بزرگسالان میتوانند از درمانهای ارتودنسی بهره مند شوند. توصیه می شود که هر کودکی در حدود هفت سالگی اولین ارزیابی ارتودنسی خود را داشته باشند. ارتودنسی تنها ممکن است قدری برای بزرگسالان طولانی تر شود.
چه عاملی موجب بروز مشکلات ارتودنسی می شود؟
مشکلات ارتودنسی معمولا " مال اکلوژن " نامیده می شوند. برخی از مواردی که موجب مال اکلوژن می شوند عبارتند از درهمی دندانها، دندانهای اضافی، کمبود دندانی و فکهای نامتوازن. اکثر مال اکلوژنها ارثی هستند و تنها برخی از آنها اکتسابی می باشند. انواع اکتسابی می توانند بدنبال ضربه، از دست دادن زود هنگام دندانهای شیری، یا عادتهایی مانند مکیدن انگشت برای مدتهای طولانی بوجود آیند.
مشکلات ارتودنسی چگونه درمان می شوند؟
در ابتدا از بیمار مدارک تشخیصی گرفته میشود. این مدارک برای درمان ارتودنسی بسیار مهم هستند که شامل شرح حال پزشکی و دندانپزشکی، معاینات بالینی، قالب گچی دندانها، عکس رنگی از صورت ودندانها و عکس رادیولوژی از سر و دهان. اطلاعات حاصل از این مدارک برای تصمیم گیری جهت بهترین طرح درمان بکار می روند. برای هر بیمار طرح درمان جداگانه ای ریخته می شود و مناسبترین دستگاه برای هر بیمار طراحی و ساخته می شود. دستگاههای ارتودنسی تنوع زیادی دارند.از زمانی که دستگاه ارتودنسی در دهان قرار می گیرد، مرحله فعال درمان آغاز می گردد. این دستگاهها بطور متناوب تنظیم می شوند تا دندان به بهترین وجه حرکت داده شود. زمان لازم برای درمان ارتودنسی برای هر فرد متفاوت است. یک عامل مهم در خصوص طول درمان به همکاری بیمار مربوط می شود، مثلا اینکه بیمار تا چه اندازه از وسایل متحرک همچون کش ها و یا هدگیر ها استفاده کند.
پس از دوره فعال درمان، دوره نگهداری آغاز می شود. بیمار باید از یک وسیله نگهدارنده استفاده کند تا دندانها در موقعیتهای جدید خود باقی بمانند. برای مشکلات شدید، گاهی جراحی فک ضرورت می یابد.
آیا وسایل ارتودنسی وجود دارند که کمتر دیده شوند؟
کلا وسایلی که امروزه بکار می روند در مقایسه با قبل کمتر دیده می شوند. براکتها که همان وسایلی هستند که سیمها را نگاه میدارند، به سطح دندان چسبانده می شوند. این براکتها بصورت فلزی، شفاف و یا همرنگ دندان موجود هستند. خود سیمها نیز امروزه کمتر دیده می شوند. گاهی براکت به پشت دندان چسبانده میشوند. سیمهای امروزی از موادی ساخته می شوند که به مواد عصر فضا معروفند. این سیمها نیروهایی ملایم و مداوم وارد می کنند که باعث می شود حرکت دندان سریعتر و با ناراحتی کمتری انجام شود.
درمان چقدر طول می کشد؟
اگر چه متوسط زمان درمان حدوداً 24 ماه است، این زمان برای هر بیمار می تواند بسیار متفاوت باشد. معمولا زمان درمان برای بزرگسالان قدری طولانی تر است. سایر عوامل موثر عبارتند از شدت ناهنجاری، سلامتی دندانها، لثه ها و استخوان اطراف آن و همچنین همکاری بیمار. اگر چه این زمان نسبتاً طولانی می باشد، ولی اکثر بیماران از نتیجه درمان که با این صرف وقت بدست می آورند ، بسیار راضی هستند.
دکتر شاهرخ رسولی تبار از پوسیدگی دندان به عنوان شایعترین بیماری دهان و دندان در دنیا یاد کرد و گفت: پوسیدگی دندان شایعترین بیماری است که بشر با آن دست به گریبان است، اما به دلیل ناشناخته ماندن عوارض آن چندان مورد توجه نیست. به گفته این دندانپزشک، پوسیدگی دندان در 90 درصد موارد قابل کنترل است و این امر با دقت کافی در نگهداری و بهداشت دهان و دندان به سادگی امکان پذیر است.
وی رعایت بهداشت دهان و دندان بخصوص در سنین بین 6 تا 12 سالگی که در واقع سن رویش دندانهای دائمی است را در پیشگیری از پوسیدگی دندان مهم دانست. این دندانپزشک افزود: نوع رژیم غذایی و نحوه مراقبت از دندانها نقش مهمی در پیشگیری از پوسیدگی دندان دارد.
رسولی تبار معتقد است: میکروبهای موجود در دهان این توانایی را دارند که با استفاده از مواد غذایی بخصوص مواد قندی باقیمانده در سطح دهان اسید تولید کنند که این اسید وقتی در مجاورت مینای دندان قرار می گیرد سبب تخریب آن می شود. وی افزود: سطح بیرونی دندان را مینای دندان تشکیل می دهد که در عین حال که بسیار مقاوم است اما نسبت به مواد اسیدی به شدت آسیب پذیر است و ساختار مولکولی آن را از هم متلاشی میکند.
رسولی تبار با اشاره به اینکه لایههای درونی دندان به اندازه مینای دندان مقاوم نیستند، گفت: در صورت آسیب دیدن مینای دندان قسمت های زیرین فوق العاده آسیب پذیر می شود و این مسئله لزوم حفاظت از ساختار مینای دندان را نشان می دهد. وی معتقد است: با تمیز کردن دندان خصوصا فضاهای بین دندانی که با چشم دیده نمی شوند می توان به سادگی فرصت تخریب را از میکروبها گرفت.
این دندانپزشک استفاده درست و هوشمندانه از مسواک در کنار نخ دندان را برای حفاظت از دندانها توصیه کرد و گفت: بعد از خوردن غذا بخصوص در شب که محیط دهان ساعتها بسته میماند و محیط مناسبی برای رشد میکروبهای داخل دهان فراهم میشود، حتما سطح دهان و دندانها را از وجود پلاکهای بوجود آمده پاک کنید. وی افزود: با حرکت آرام مسواک نرم حاوی خمیر دندان مناسب می توان به سادگی پلاک های ایجاد شده بر روی دندان ها را از بین برد.
رسولی تبار استفاده از نخ دندان و پس از آن حرکات آرام و جارویی مسواک را برای تمیز کردن سطح دندانها مناسب دانست و گفت: پس از پایان مسواک زدن و شستن دهان چک کردن مجدد دندانها از اهمیت زیادی برخوردار است، چرا که در این زمان پلاکهای باقیمانده در سطح دندان خود را به خوبی نشان می دهند و لذا این مرحله که در واقع لکه گیری نامیده می شود از اهمیت زیادی برخوردار است.
وی به افراد توصیه کرد: پس از مسواک زدن مسواک را بر سطح زبان خود بکشند. رسولی تبار دهان را ورودی مواد غذایی به بدن دانست و گفت: توجه به سلامت دهان و دندان در راستای دستیابی به سلامت از اهمیت زیادی برخوردار است.