دانستیهای کوتاه گوش حلق بینی

مطالب کوتاه در مورد گوش حلق بینی رو در این قسمت قرار میدممهمان نميتواند عکس هاروببيند براي ثبت نام اينجا کليک کنيد
اسپم ممنوعمهمان نميتواند عکس هاروببيند براي ثبت نام اينجا کليک کنيد
با تشکر مهمان نميتواند عکس هاروببيند براي ثبت نام اينجا کليک کنيد

چگونه با هویج گلو درد را تسکین دهیم؟

روش تهیه‌ی این شربت ساده است و به مواد اولیه‌ی زیادی نیاز ندارید. کافی است سه عدد هویج و 100 گرم خاک قند داشته باشید.

هویج‌ها را پوست بکنید و ورقه ورقه کنید. سعی کنید ورقه‌ها نازک باشند. هویج‌ها را داخل یک ظرف دربسته که حاوی 100 گرم خاک قند است بریزید. در ظرف را بگذارید و اجازه دهید چند ساعت در هوای آزاد بماند تا شربت هویج‌ها در بیاید. شربت به دست آمده را در یک شیشه‌ی کوچک بریزید و هر چند ساعت یک قاشق چای‌خوری میل کنید. خواهید دید این شربت طعم خوبی دارد و به سرعت گلویتان را نرم می‌کند. بدین ترتیب به جای شربت‌های تلخ یک شربت خوشمزه خورده‌اید و هم گلودردتان بهتر شده است.

یک روش دیگر نیز برای درمان و بهبود گلو درد وجود دارد که بسیار ساده است. برای این کار یک قاشق غذا خوری عسل را در یک لیوان آب ولرم حل کنید. در طول روز چند بار با این محلول غرغره کنید. حواستان باشد که آن ‌را بیرون نریزید و قورت دهید. توجه داشته باشید که آب حتماً ولرم باشد نه داغ. به خاطر این که خاصیت عسل در آب خیلی داغ از بین می‌رود.

می‌توانید آب لیموترش را بگیرید و با آب ولرم مخلوط کنید. به روش قبل با این محلول غرغره کنید و در نهایت قورتش دهید.

یک روش رایج دیگر مخلوط عسل، آب لیموترش و آب ولرم است. این روش هم به نوبه‌ی خود معجزه می‌کند. این شربت ساده را تهیه و روزانه چندین مرتبه میل کنید تا گلودردتان خوب شود. اگر علائم بیماری‌تان با این روش‌ها بهبود نیافت حتماً به پزشک مراجعه کنید.

علل گلودرد چیست؟

گلودرد یکی از شایع‌ترین بیماری‌ها در حوزه پزشکی است اما نباید آن را نادیده گرفت چون گلودرد می‌تواند نشانه‌ی مشکلی بی ضرر و یا حاکی از یک بیماری جدی مانند عفونت استرپتوکوکی گلو باشد.

گفتنی است، گلودرد استرپتوکوکی یا التهاب حلق استرپتوکوکی بیماری است که عامل ایجاد آن نوعی باکتری به نام "استرپتوکوک گروه A” است. گلودرد استرپتوکوکی، دهان و لوزه‏‌ها را تحت تاثیر قرار می‏‌دهد. همچنین این نوع گلودرد می‏‌تواند بر روی حنجره نیز اثرگذار باشد.

از نشانه‏‌های شایع گلودرد استرپتوکوکی می توان به التهاب حلق، تب بالای ۳۸ درجه سانتی گراد (۱۰۰٫۴ درجه فارنهایت)، چرک (مایع زرد یا سبز رنگ متشکل از باکتری‏های مرده و گلبول‏های سفید خون) روی لوزه‏‌ها و تورم غدد لنفاوی اشاره کرد.

طبق گفته مراکز کنترل و پیشگیری از بیماری‌های ایالات متحده، برخی از علل گلو درد شامل وجود ویروسهایی مانند آنفلوانزا و یا سرماخوردگی معمول، یک نوع عفونت باکتریایی، آلرژی، خشکی هوا، آلودگی هوا، سیگار کشیدن و یا قرار گرفتن در معرض دود سیگار محیطی شناخته شدند.

مسمومیت با مونواکسید کربن

هجوم هوای سرد به مناطق مختلف کشورمان و افزایش استفاده از وسایل گرمایشی که عمدتا گازسوز است، خطرات ناشی از مسمومیت با مونواکسید کربن (گازگرفتگی) را افزایش می دهد. هر ساله آمارهای متعددی از بیمارستان های سطح کشور انتشار می یابد که دال بر شیوع بالای سالانه این مسمومیت است. این مسمومیت ناشی از سوختن ناقص سوخت های فسیلی مانند زغال، نفت، گازوئیل، بنزین و گاز شهری است.

مونواکسید کربن گازی است بی رنگ و بی بو که براحتی منتشر می شود. مونواکسید کربن از طریق تنفس وارد ریه ها شده، به جریان خون رسیده و به گلبول های قرمز متصل می شود. گلبول قرمز وظیفه اتصال و انتقال اکسیژن را دارد، اما زمانی که مونواکسید کربن به آنها متصل می شود دیگر توانایی حمل اکسیژن را از دست می دهد. در این صورت خود به خود اکسیژنی از ریه جذب بدن نشده و بیمار با وجود استنشاق اکسیژن خفه می شود.

برای پخش گاز در سراسر بدن حدود چهار تا شش ساعت زمان نیاز است؛ مدت زمانی که ما در خواب هستیم و گاز سمی در حال پخش در هوای اتاق است. مسمومیت در کودکان سریع تر بروز کرده، اما در افراد مسن عوارض عصبی ناخوش بیشتری را بجا می گذارد. جنین مادران باردار نیز می تواند دچار مسمومیت با مونواکسید کربن شود.

علائم مسمومیت متنوع است. شایع ترین علائم شامل سردرد، احساس گیجی، تهوع، استفراغ، درد شکم و اسهال می شود. البته بیماران با تشخیص ابتلا به عفونت های ویروسی یا مسمومیت غذایی مرخص می شوند. باید دقت داشت که این بیماران تب نداشته و دسته جمعی مبتلا می شوند. اگر پیگیری از نظر تماس با گاز شهری و دیگر سوخت های فسیلی مانند تماس با دود ماشین از آنها گرفته شود، تشخیص به بیراهه نمی رود. اغلب آزمایشگاه های بیمارستانی و غیربیمارستانی توانایی شناسایی را ندارند یا دسترسی به آن مقدور نیست. در صورتی که شرایط مصدوم به احتمال مسمومیت با مونواکسید کربن دلالت دارد باید بسرعت و بدون معطلی برای تشخیص از محیط آلوده خارج شده و به بیمارستان منتقل شود.

درمان اصلی در بیمارستان با تجویز اکسیژن با غلظت بالا شروع می شود. بسیاری از بیماران نیازمند اکسیژن با فشار بالا هستند که تعداد محدودی از مراکز درمانی به آن دسترسی دارند.

متاسفانه تعدادی از مصدومان مسمومیت با مونواکسید کربن دچار عوارض تاخیری می شوند. از دست رفتن حافظه، اختلال شخصیتی، پرخاشگری، بی قراری و حتی کوری از دیگر عوارض تاخیری گزارش شده است. با وجود تحقیقات فراوان افراد در معرض خطر چنین عوارضی مشخص نیستند، اما مسلم است که هر چه علائم اولیه شدیدتر باشد خطر بروز عوارض بیشتر است.

پیشگیری
ـ باید قبل از استفاده از وسایل گرماساز از کارکرد صحیح آن اطمینان داشت. ایمنی باید در مورد عدم نشت گاز و تولید گاز مونواکسید کربن صورت گیرد.
ـ افرادی که دچار مسمومیت با این گاز می شوند، نباید به محل بازگردند، مگر این که سیستم گرمایشی بخوبی بررسی و معاینه شده و نقایص برطرف شود.
ـ هرگز در فضای بسته ماشین را برای مدت طولانی روشن نگذارید. گاز مونواکسید کربن هیچ نشانه ای ندارد و بدون این که فرد متوجه شود وی را مسموم می کند.

روشی عالی برای تسکین گوش درد

درمنه یا آرتمیس، گیاهی است از خانواده کاسنی ها که به دلیل خواص چندجانبه اش، کاربرد زیادی در طب گیاهی دارد. این گیاه گل های ریز زردرنگی داشته و از آن برای تهیه اسانس نیز استفاده می شود.

چای گل درمنه که از مخلوط دو الی سه قاشق غذاخوری گل و برگ آن در یک فنجان آب جوش پس از ۱۰ دقیقه آماده می شود اثرات خارق العاده ای داشته و مصرف روزانه آن خطری ندارد. این گیاه که بیشتر در اروپا، آسیا و شمال آفریقا می روید اثرات ارزشمندی روی افراد بی خواب داشته و به دلیل آرام بخش بودن، سردرد را تسکین می دهد.

دم کرده درمنه گوش درد را کاهش داده و به دلیل خواص ضدمیکروبی اش به بهبود عفونت مثانه و انگل روده ای کمک زیادی می کند.این نوشیدنی میزان خونریزی و درد سیکل ماهیانه را کاهش داده و به عنوان نوشیدنی آرام بخش در این دوران کاربرد دارد. روغن های فرار، فلاونوئید، کومارین و تانین از ترکیبات مفید این گیاه بوده که بسیاری از نیازهای بدن را تأمین می کند.

چای گل درمنه، نوشیدنی مفیدی برای انواع بیماری های گوارشی بوده و التهاب روده، اسهال، یبوست، سندرم روده تحریک پذیر، دل پیچه و درد معده و التیام بخشیده و علاوه بر افزایش اشتها، به هضم و جذب موادغذایی کمک می کند.این دم کرده گیاهی ترشح صفرا را بهبود بخشیده و به درمان یرقان و هپاتیت کمک می کند.

حملات صرع و اضطراب از عوارضی است که افراد مبتلا به آن به واسطه اثرات مثبت دم کرده درمنه روی سیستم عصبی می توانند از آن بهره ببرند.

بینی خود را همواره تمیز نگه دارید

روش صحیح و سالم برای تنفس، نفس کشیدن از راه بینی است. حتی کوچکترین انسداد در مسیر تنفس بینی برای شما مشکل ساز خواهد بود. انسدادی که می تواند بر اثر سرماخوردگی، حساسیت و یا انحراف بینی باشد. تصور کنید که مسیر تنفسی شما به میزان ۳۰ درصد مسدود باشد؛ در این صورت بدن شما در هر بار تنفس به میزان ۳۰ درصد اکسیژن کمتری را دریافت می کند و برای جبران این کاستی نیازمند آن است تا تعداد نفس ها را بیشتر از حد معمول افزایش دهد. این موضوع در دراز مدت اصلاً به نفع سلامت شما نیست.

سعی کنید بینی خود را همواره تمیز نگه دارید. در صورتی که مایع خروجی آن بیرنگ است، نشان دهنده حساسیت و یا شروع یک سرما خوردگی است و در صورتی که با مایع سبز و یا زرد رنگ برخورد کردید، نشان از آلودگی عفونی است. اگر هم در حین تمیز کردن با قطعات جامد برخورد کردید، جای نگرانی نیست. این موضوع کاملا عادی است. بینی شما همانند یک سیستم ف..تر از ورود گرد و غبار به ریه شما جلوگیری می کند و این ضایعات همان گرد و غبار موجود در هواست که با مایع مخاطی بینی ترکیب شده اند.

خونریزی بیش از 30 دقیقه از بینی خطرناک است.


خونریزی از بینی در صورتی که خون زیادی از بدن مصدوم خارج شود خطرناک است.
خون ریزی از بینی به طور شایع در اثر پاره شدن رگهای خونی کوچک داخل بینی رخ می دهد‏، این رگ ها یا در اثر ضربه به بینی و یا در نتیجه عطسه کردن، دستکاری بینی با انگشت پاره می شوند. فشار خون بالا باعث خون ریزی از بینی می شود به علاوه اگر خونریزی به دنبال ضربه سر رخ داده باشد، خون ریزی رقیق و آبکی خطرناک است چراکه این خونریزی می تواند ناشی از آسیب جمجمه باشد .از مواردی که به بند آمدن خون بینی کمک می کند اول از همه بهتر است از مصدوم بخواهید که از دهان نفس بکشدو قسمت نرمی بینی اش را فشار دهد که اگر بیش از 30 دقیقه خونریزی ادامه یافت، مصدوم را باید به بیمارستان منتقل کنید. گفتنی است صحبت کردن، بلعیدن غذا، سرفه کردن، بیرون انداختن آب دهان یا بالا کشیدن بینی باعث جابجایی لخته های خون و ادامه خونریزی می شود.

وقتی گوش هایتان خوب نمی شنود

خانمی ۲۷ ساله چند روزی است گوش درد شدیدی دارد. علاوه بر این احساس می کند داخل مجرای گوشش آب جمع شده و با حرکت سر این مایع در گوش به حرکت در می آید.
کاهش توانایی شنیداری موجب نگرانی بیمار شده و احتمال می دهد عفونت گوش علت اصلی بروز این نشانه ها باشد.

پزشک از تشخیص بیماری سخن می گوید
با توجه به علائم و نشانه هایی که بیمار از آن صحبت می کند، به نظر می رسد اختلال در عملکرد شیپور استاش علت اصلی بروز نشانه های بیماری باشد.
شیپور استاش مجرایی کوچک است که گوش میانی را به قسمت پشت بینی و بخش بالای گلو مرتبط می سازد.

معمولا فضای گوش میانی در پشت پرده صماخ را هوا پر می کند. شیپور استاش فشار هوای داخل گوش میانی را نسبت به فشار هوای خارج آن تعدیل می کند. چنانچه به هر علتی شیپور استاش مسدود شده و در عملکرد آن اختلال ایجاد شود، هوا به گوش میانی راه پیدا نمی کند.
در اثر فشاری که به پرده گوش وارد می شود، اعصاب پرده گوش تحت تاثیر قرار می گیرد که بارزترین علامت آن گوش درد شدید است. سرگیجه، وزوز گوش و احساس حرکت مایع در داخل گوش نیز از دیگر علائم بیماری است. ممکن است این علائم تنها چند ساعت ادامه داشته باشد و گاهی نیز تا چند هفته باقی می ماند.

طول درمان بیماری به عوامل مختلفی از جمله دمای هوا بستگی دارد.
اگر هوا خیلی سرد نباشد، در مدت زمان کوتاهی بیماری بهبود یافته و شنوایی بیمار بهتر می شود. افزایش ترشحات چسبناک داخل گوش میانی، آلرژی و انسداد شیپور استاش از عوامل زمینه ساز ابتلا به این بیماری است.
شیپور استاش در حالت عادی بسته است اما در اثر کشیدگی عضلات دهان هنگام خمیازه یا بلع باز می شود تا فشار هوای داخل گوش میانی را نسبت به فشار هوای بیرون تنظیم کند.
در چنین شرایطی استفاده از راهکارهای مناسب برای تسهیل فرآیند جریان هوا به داخل شیپور استاش از طریق بلع، جویدن یا خمیازه کشیدن به شما کمک می کند تا عوارض ناشی از ابتلا به بیماری تا حد زیادی کاهش پیدا کند.

اگر علائم بیماری شدید و بیش از چند هفته ادامه داشته باشد، بهتر است بیمار به متخصص گوش و حلق و بینی مراجعه کند.
تجویز اسپری یا قطره ضد احتقان، قرص آنتی هیستامین و همچنین اسپری استروئیدی بهترین راهکار برای کاهش عوارض بیماری است.
البته باید توجه داشت گزینه ها و راهکارهای درمانی با توجه به علائم بیماری متفاوت است. اختلال در عملکرد شیپور استاش می تواند زمینه ساز اوتیت میانی باشد که از شایع ترین بیماری های کودکی است و بهترین راه برای درمان آن تجویز آنتی بیوتیک است.
بیش از ۷۰ درصد کودکان زیر سه سال اوتیت میانی را تجربه می کنند که معمولا با مصرف یک دوره آنتی بیوتیک برطرف می شود.
در بزرگسالان نیز اگر علائم ناشی از اختلال در عملکرد شیپور استاش در مدت زمان چند هفته برطرف نشود، برای بیمار آنتی بیوتیک تجویز می شود تا از عفونت احتمالی گوش میانی جلوگیری شود.

سوراخ شدگی تیغه میانی بینی

شایعترین علت سوراخ شدگی تیغه میانی بینی،عفونت مزمن ثانویه به آسیب های مکرر مانند خاراندن داخل بینی،استنشاق مواد،مانند کوکائین و نیز عمل جراحی سپتوم بینی است،اما ممکن است در اثر صدمات نافذ و یا عفونت هایی مانند سل و یا سفیلیس نیز بوجود آید.سوراخ شدگی معمولاٌ در قسمت جلوئی سپتوم غضروفی رخ می دهد.اما ممکن است در ناحیه استخوان نیز دیده شود.

خونریزی های مکرر و دلمه بستن داخل بینی از علائم شایع این حالت هستند.سوراخ شدگی های کوچک ممکن است موجب صدای سوت مانند،هنگام نفس کشیدن بیمار شوند.درمان جراحی این موارد در حالاتی که سوراخ شدگی کوچک باشد امکان پذیر می باشد اما در مواردی که سوراخ بزرگ باشد در خیلی از موارد موفقیت آمیز نیست و تنها می توان جهت کنترل دلمه و یا خون ریزی و خشکی مخاط بینی از یک پماد چرب کننده مانند آنتی بیوتیک موضعی و یا وازلین کمک گرفت.

رینیت دارویی

گرفتگی و احتقان بینی در اثر مصرف داروی موضعی و یا عمومی بوجود می آیند که رینیت دارویی گفته می شود.

داروهای موضعی:

مصرف طولانی مدت 5 تا 10 روز قرص های ضد احتقان بینی می تواند موجب این حالت شود که در رأس آنها نفازولین قرار دارد.این داروها موجب انقباض شریان ها در بینی و در نتیجه کم خونی موضعی می شوند که بعد از اتمام اثرشان،جریان خون مخاط بینی تحت فعالیت سیستم عصبی به حالت طبیعی باز می گردد.

1)در مصرف طولانی مدت آنها،حساسیت عروق به تحریکات عصبی کاهش یافته،یک تا دو ساعت پس از مصرف دارو یک اتساع عروقی جبرانی و شدید بروز کرده و موجب احتقان و گرفتگی بینی می شود.در معاینه مخاط بینی قرمز رنگ و خشک می باشد.درمان این نوع رینیت شامل قطع کامل داروی موضعی،استفاده از یک منقبض کننده عمومی مانند پسودوافدرین pesudoephedren و گاهی استروئید موضعی است.معمولاً 2 تا 3 هفته و گاهی تا 2 ماه بعد از مصرف دارو،فعالیت مخاط بینی به حالت طبیعی باز می گردد.



داروهای عمومی
مصرف اکسیژن در بیماران حساس به آن مخصوصاً مبتلایان به آسم و پولیپ بینی،داروهای ضد فشار خون مانند متیل دوپا metyl dopaو داروهایی مانند ارگوتامین از طریق ایجاد اختلال عروقی می توانند موجب احتقان و گرفتگی بینی شوند.

رینیت آتروفیک

این بیماری یک رینیت مزمن با علت ناشناخته بوده و با از بین رفتن مخاط و زیر مخاط بینی و تغییرات قالب استخوانی آن مشخص می شود.بیماری اغلب بعد از سن بلوغ به وجود آمده 2 طرفه بوده و در زنان شایعتر است.مشخص ترین یافته در این بیماری،وجود دلمه ای زرد مایل به سبز یا قهوه ای مایل به سیاه در مخاط بینی است.

به دلیل رشد باکتری ها خصوصاً کوکوباسیل و کلبسیلای ozaena بویی متعفن و گندیده استشمام می شود که به دلیل تخریب گیرنده ای عصبی،بیمار آن را درک نمی کند.به دلیل وجود دلمه و تغییرات بافتی،گرفتگی بینی و خونریزی مکرر از بینی متعاقب کنده شدن دلمه ها شایعترین علائم بیماری هستند.ممکن است مخاط نازرفارنکس،اروفارنکس و حتی حنجره نیز گرفتار شوند که به صورت خشکی و سوزش گلو می باشد.

در این موارد باید سایر علل ایجاد کننده در مسمومیت مزمن بررسی و رد شوند.

تدابیر درمانی:

مهمترین اقدام در این بیماری شستشوی مکرر بینی با استفاده از محلول های نمکی می باشد و نیز استفاده از یک نرم کننده و ویتامین A می باشد.

همچنین می بایست از آنتی بیوتیک موضعی و سیستمیک نیز استفاده کرد.در صورت عدم موفقیت درمان طبی می توان اقدام به عمل جراحی به صورت تنگ کردن راه هوائی بینی نمود.