رمان "عشق قرن" کره ای نوشته 엘르나스

[엘르나스]

سلام دوستان !

تصمیم گرفتم یه داستانی بذارم البته رمان بلند که موضوعش کره ایه و کلا متناسب با فرهنگ کره س

یه رمانی تو یه سایتی گذاشته بودم که نصفه بود گفتم اینجا که سایت مخصوص کره بذارم و الان میخوام به یه سبک دیگه شروعش کنم و تمومش کنم !

کلی راه رفتم تا اجازه شو گرفتم ! بعله مهمان نميتواند عکس هاروببيند براي ثبت نام اينجا کليک کنيد

اول که به نگین خانوم مدیر کلوب گفتم گفت برو به حاج خانوم معاونت بگو .. خلاصه به ایشون گفتیم و گفتن برو به ادمین بگو .. ادمین جان هم عنایت کردن و گفتن برو به حاج خانوم معاونت بگو و اینطور شد که واستون میذارمش

امیدوارم از رمان خوشتون بیاد که اسمش

[b]مهمان نميتواند عکس هاروببيند براي ثبت نام اينجا کليک کنيد عشق قرن مهمان نميتواند عکس هاروببيند براي ثبت نام اينجا کليک کنيد[/b]

هست

و ضمن اطلاع ازین رمانای مدرسه ایه .. مث سریالای مدرسه ای که هنون تینیجر میباشن !

هر روز یا یه روز درمیون یه قسمت میذارم واستون

همینجا میتونین درمورد داستان نظر بدین یا انتقاد کنین که گوش جان ( یا دل ؟) به شما می سپارم .. خخ خلاصه هرچی

قسمت اول از پاسخ زیر شروع میشه :

امیدوارم خوشتون بیاد

عشق قرن

" قسمت 1 "

* دنبال رویاها *

میگن هر کس به هرچی که فکر کنه همون میشه ....مثلا اگه هرروز فکر کنین میتونین یه هتلدار عالی بشین حتما تو آینده این اتفاق می افته . 

یا حتی اگه فکر کنین میتونین یه خواننده عالی بشین و بهش امید داشته باشین میتونین موفق بشین ...

 درست مثل * لی سه نا * دانش آموز سال اول مدرسه ی *سونگی* که همیشه رویای خواننده شدن داره

- کاش منم یه روزی خواننده شم ... بتونم صدامو به همه نشون بدم ... نشون بدم که منم هیچی از بقیه کم ندارم و خیلی با استعدادم.فقط نمیدونم چرا فرصتش پیش نمیاد !! به هر دری زدم نشد .. مثل اینکه نمیشه . ولی من نباید نا امید بشم .. حتما میتونم . درست بغل مدرسه ی ما هنرستان * چانگ * وود داره و من میتونم از پنجره صدای زیبااای دانش آموزا رو که دارن آواز میخونن رو بشنوم ..

- هی لی سه نا ! لی سه نا با توام ! دوباره رفتی تو رویا ؟ مثلا دارم درس میدم یکم گوش بده ! یه منفی دیگه میگیری . امیدوارم امروز دیگه ی رکورد منفی ت رو نشکنی

رکورد منفی لقبیه که بچه ها به سه نا داده بودن .... سه نا از بس سر کلاس آهنگ می نوشت و تو رویا سپری میکرد که تونسته بود تو یه روز 5 تا منفی بگیره و این یه رکورد منفی تو مدرسه بود . 

سه نا با بی اهمیتی به پنجره نگاه کرد و دوباره رفت تو فکر : 

خب هر کسی برای چیزی ساخته شده ! یکی واسه درس خوندن ... یکی واسه دکتری , یکی واسه مکانیکی .. چمیدونم اصلا  ولی هرچی هست من اسه درس خوندن ساخته نشدم . بخاطر همینم هست که همیشه سر کلاس آهنگ مینویسم و سعی میکنم با دانش کمی که از موسیقی دارم رو آهنگش کار کنم . واقعا دانش آموزی مثل من داره تو این مدرسه حیف میشه . من که این همه استعداد دارم چرا نمیتونم برم یه مدرسه ی خوب ؟؟ آره دلیلش خانواده مه ...

من وقتی بچه بودم مادرم تتصادف کرده و هیچ خواهر و برادری ندارم و تنها با پدرم زندگی میکنم . بابام قبلا صاحب یه مارخونه خیلی بزرگ بوده که آلات موسیقی می ساختن . بخاطر همین بابام به موسیقی علاقمند هست ولی ... از وقتی ورشکست شده خیلی وضع مالی مون بد شده .البته بابام هیچ وقت خونه ی بزرگمون رو که تو محله ی کانگنام (بالاشهر سئول ) هست رو نفروخته و قصد نداره بفروشه .. چون اون خونه رو خیلی دوست داره و میگه یادگار باباشه و ازین حرفا ! 

بخاطر همین نمیتونه شهریه مدرسه های گرون رو بده و من واقعا ازین ناراحتم . ولی به بابام افتخار میکنم که هنوز رو پای خودش وایساده و در حال حاضر تو یه رستوران کوچیک آشپزی میکنه .

هیچ خاطره ای از مامانم ندارم . چون بابام میگه وقتی 3 سالم بود تصادف کرده و به کما رفته و بعد دیگه نتونسته تحمل بیاره و ....

بهر حال من همیشه سعی میکنم به زندگی با روی خوش نگاه کنم تا اونم به من با روی خوش نگاه کنه . بخاطر همینه که تا الان دووم آوردم.

سه نا زنگ جغراقیا رو با بی میلی گذروند و وقتی زنگ خورد , با بهترین دوست مدرسه ش و البته تنها دوستش " سو اون " رفت بیرون .

سه نا خیلی دختر مغروری بود و هیچ وقت تو مدرسه کسی رو تحویل نمیگرفت . شاید بخاطر این بود که صداش از بقیه بچه ها بهتر بود . ولی این تو ذاتش بود که مغرور باشه . تنها دوستی که داشت سو اون بود و فقط و فقط  با اون خوب بود و باهاش خوب رفتار میکرد. 

   

سو اون با نا امیدی به سه نا گفت : 

سه نا ... چرا دست از آهنگ نوشتن برنمیداری ؟ تو که میدونی ما به هیچ جا نمیرسیم پس ولش کن دیگه

سه نا : چیکار کنم ؟ ولش کنم ؟؟ ببیبن تو میتونی ولش کنی ولی من نه ! من میخوام حتما هیخواننده معروف بشم .. اصن خواننده نشدم هم وارد دنیای موسیقی بشم . باور کن من واسه درس خوندن ساخته نشدم .

چند تا از بچه های مدرسه سو اون رو هل دادن و افتاد زمین 

سه نا سو اون رو بلند کرد و گفت : خوبی ؟

سو اون با ناله گفتم : آخ .... آره خوبم فقط کمرم یکم درد گرفت . آها شما بچه های پررو اگه دستم بهتون نرسه

سه نا دید که خیلی از بچه ها دارن میرن سمت بولتن بزرگ مدرسه و جمع شدن . به نظر میومد دارن یه اعلامیه رو میخونن .

سه نا : هی سو اون .. به نظرم اونجا یه چیزی خیلی مهم هس که همه دارن میرن میخوننش .... بیا ما هم بریم

سو اون : راس میگی .. فک کنم جواب امتحانای میان ترم رو گذاشتن . خدا کنه دوباره نفر پنجاهم نشده باشم ..... تو برو ببین من یکم کمرم درد میکنه . به منم بگیا

سه نا رفت سمت اعلامیه ولی همین که خوند از تعجب خشکش زد و همونجا وایساد . سو اون تعجب کرد که چرا سه نا انقد بهت زده شده . رفت پیشش و گفت :

هی سه نا کجایی ؟

سه نا همونجوری که دهنش باز مونده بود گفت : اونجا رو بخون ....

سو اون روشو از سه نا برگردوند و اعلامیه رو خوند 

سو اون هم مثل سه نا : این که اعلامیه ی ....

سه نا :

[ltr]آره این اعلامیه ی مدرسه ی چانگ ئه[/ltr]

.

.

.

.

.