فضیلت، متن و ترجمه سوره تکویر

[Ay Sona]

فضیلت و خواص سوره تکویر

سوره تکویر هشتاد و یکمین سوره قرآن کریم است که مکی و 29 آیه دارد.

از رسول خدا صلی الله علیه و آله وسلم نقل شده است: هر کس سوره تکویر را قرائت کند در روز قیامت هنگامی که پرونده های اعمال بندگانش پیش روی همگان قرار می گیرد خداوند او را از رسوایی در امان می دارد و هر کس که دوست دارد روز قیامت به من بنگرد این سوره را بخواند.(1)

امام صادق علیه السلام فرمودنده اند: هر کس سوره تکویر را تلاوت کند در بهشت در پناه خداوند و زیر سایه خداوند مشمول کرامت خداوند خواهد بود و این چیزها برای خداوند بزرگ نیست.(2)

آثار و برکات سوره

1) برطرف کننده بیماری های چشمی

قرائت سوره تکویر برای چشم، موجب تقویت دید چشم و برطرف کنده تاری چشم و دیگر دردهای چشم می شود.(3)

2) برآورده شدن حاجات

هنگام آمدن باران 100 بار این سوره را بخواند مؤثر است.(4)

__________________

پی نوشت:

(1) مجمع البیان، ج10، ص273

(2) ثواب الاعمال، ص121

(3) المصباح کفعمی، ص459

(4) درمان با قرآن، ص138

منابع: «قرآن درمانی روحی و جسمی، محسن آشتیانی، سید محسن موسوی»؛ درمان با قرآن،محمدرضا کریمی

﴿ سورة التکویر - سورة ٨١ - تعداد آیات ٢٩ - ترجمه الهی قمشه ای﴾

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیم

إِذَا الشَّمْسُ کُوِّرَتْ ﴿١﴾ وَإِذَا النُّجُومُ انْکَدَرَتْ ﴿٢﴾ وَإِذَا الْجِبَالُ سُیِّرَتْ ﴿٣﴾ وَإِذَا الْعِشَارُ عُطِّلَتْ ﴿٤﴾ وَإِذَا الْوُحُوشُ حُشِرَتْ ﴿٥﴾ وَإِذَا الْبِحَارُ سُجِّرَتْ ﴿٦﴾ وَإِذَا النُّفُوسُ زُوِّجَتْ ﴿٧﴾ وَإِذَا الْمَوْءُودَةُ سُئِلَتْ ﴿٨﴾ بِأَیِّ ذَنْبٍ قُتِلَتْ ﴿٩﴾ وَإِذَا الصُّحُفُ نُشِرَتْ ﴿١٠﴾

به نام خداوند بخشنده مهربان

هنگامي که آفتاب تابان تاريک شود. ( 1 )

و هنگامي که ستارگان آسمان تيره شوند (و فرو ريزند) ( 2 )

و آن گاه که گوهها به رفتار آيند. ( 3 )

و آن گاه که شتران ده ماهه آبستن را (که نزد عرب بسيار عزيز است) به کلي رها کنند(4)

و هنگامي که وحوش (و طيور نيز به عرصه قيامت) محشور شوند. ( 5 )

و هنگامي که درياهاي آب (چون آتش سوزان) شعله‌ور گردد. ( 6 )

و هنگامي که نفوس خلق همه با همجنس خود در پيوندند. ( 7 )

و هنگامي که از دختران زنده به گور شده باز پرسند. ( 8 )

که (آن بي گناهان) به چه جرم و گناه کشته شدند؟! ( 9 )

و هنگامي که نامه اعمال خلق گشوده شود. ( 10 )

وَإِذَا السَّمَاءُ کُشِطَتْ ﴿١١﴾ وَإِذَا الْجَحِیمُ سُعِّرَتْ ﴿١٢﴾ وَإِذَا الْجَنَّةُ أُزْلِفَتْ ﴿١٣﴾ عَلِمَتْ نَفْسٌ مَا أَحْضَرَتْ ﴿١٤﴾ فَلا أُقْسِمُ بِالْخُنَّسِ ﴿١٥﴾ الْجَوَارِ الْکُنَّسِ ﴿١٦﴾ وَاللَّیْلِ إِذَا عَسْعَسَ ﴿١٧﴾ وَالصُّبْحِ إِذَا تَنَفَّسَ ﴿١٨﴾ إِنَّهُ لَقَوْلُ رَسُولٍ کَرِیمٍ ﴿١٩﴾ ذِی قُوَّةٍ عِنْدَ ذِی الْعَرْشِ مَکِینٍ ﴿٢٠﴾

و هنگامي که آسمان را از جاي بر کنند. ( 11 )

و هنگامي که آتش دوزخ را سخت بيفروزند. ( 12 )

و هنگامي که بهشت را (به اهلش) نزديک سازند. ( 13 )

در آن هنگام (که روز قيامت است) هر نفسي هر آنچه بر خود حاضر کرده همه را بداند. ( 14 ) چنين نيست (که منکران قرآن پندارند) قسم ياد مي‌کنم به ستارگان باز گردنده. ( 15 )

که به گردش آيند و در مکان خود رخ پنهان کنند. ( 16 )

قسم به شب تار هنگامي که روي جهان را تاريک گرداند. ( 17 )

و قسم به صبح روشن وقتي که دم زند (و عالم را به روي خود بيفروزد). ( 18 )

(قسم به اين آيات) که همانا قرآن کلام رسول بزرگوار حق (جبرئيل) است. ( 19 )

که فرشته با قوّت و قدرت است و نزد خداي مقتدر عرش با جاه و منزلت است. ( 20 )

مُطَاعٍ ثَمَّ أَمِینٍ ﴿٢١﴾ وَمَا صَاحِبُکُمْ بِمَجْنُونٍ ﴿٢٢﴾ وَلَقَدْ رَآهُ بِالأفُقِ الْمُبِینِ ﴿٢٣﴾ وَمَا هُوَ عَلَى الْغَیْبِ بِضَنِینٍ ﴿٢٤﴾ وَمَا هُوَ بِقَوْلِ شَیْطَانٍ رَجِیمٍ ﴿٢٥﴾ فَأَیْنَ تَذْهَبُونَ ﴿٢٦﴾ إِنْ هُوَ إِلا ذِکْرٌ لِلْعَالَمِینَ ﴿٢٧﴾ لِمَنْ شَاءَ مِنْکُمْ أَنْ یَسْتَقِیمَ ﴿٢٨﴾ وَمَا تَشَاءُونَ إِلا أَنْ یَشَاءَ اللَّهُ رَبُّ الْعَالَمِینَ ﴿٢٩﴾

و در آنجا فرمانده فرشتگان و امين وحي خداست. ( 21 )

و رسول عصر شما هرگز ديوانه نيست. ( 22 )

و او امين وحي را در افق اعلاي مشرق درست مشاهده کرد. ( 23 )

و اين رسول شما بر وحي از عالم غيب بخل نمي‌ورزد (و شما را از علم وحي خود آگاه مي‌سازد) ( 24 )

و قرآن او هرگز کلام شيطاني مردود نيست. ( 25 )

پس شما به کجا مي‌رويد؟ ( 26 )

اين (قرآن عظيم) جز پند و نصيحت اهل عالم هيچ نيست. ( 27 )

تا هر که از شما بندگان بخواهد راه راست (حق پرستي و سعادت ابد) پيش گيرد. ( 28 )

و شما (کافران، راه حق را) نمي‌خواهيد مگر خداي آفريننده عالم بخواهد. ( 29 )

راست گفت خداوند بلند مرتبه و بزرگ