فضیلت، متن و ترجمه سوره علق

[Ay Sona]

فضیلت و خواص سوره علق

نود و ششمین سوره قران است که مکی و 9 آیه دارد.

در روایتی از امام صادق علیه السلام آمده است: کسی که سوره علق را در شب یا روز قرائت نماید و پس از آن از دنیا برود شهید از دنیا رفته است و در درجه شهیدان و مانند کسی است که در رکاب رسول خدا صلی الله علیه وآله وسلم جهاد کرده است.(1)

این سوره اولین سوره ای است که بر رسول الله صلی الله علیه و آله وسلم نازل شده است(2)

و یکی از چهار سوره ی سجده دار قرآن است که واجب است وقتی به آیه مورد نظر رسیدیم سجده کنیم.

آثار و برکات سوره

الف) در امان بودن در سفرهای دریایی

از رسول خدا صلی الله علیه و آله وسلم نقل شده است: هر کس سفر دریایی می کند اگر سوره علق را بخواند از غرق شدن در امان می ماند .(3)

ب) حفاظت مخازن از شر آفات

از رسول خدا صلی الله علیه و آله وسلم نقل شده است: اگر سوره علق را بر در مخزن یا انباری بخوانند خداوند آن را از شر هر آفت و سارقی مصون می دارد تا اینکه مالکش آن را بیرون آورد.(4)

___________________

پی نوشت:

(1) ثواب الاعمال، ص124

(2) الکافی، ج2، ص628

(3) تفسیرالبرهان، ج5، ص695

(4) همان

منبع: «قرآن درمانی روحی و جسمی، محسن آشتیانی، سید محسن موسوی»

﴿ سورة العلق - سورة ٩٦ - تعداد آیات ١٩ - ترجمه الهی قمشه ای﴾

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیم

اقْرَأْ بِاسْمِ رَبِّکَ الَّذِی خَلَقَ ﴿١﴾ خَلَقَ الإنْسَانَ مِنْ عَلَقٍ ﴿٢﴾ اقْرَأْ وَرَبُّکَ الأکْرَمُ ﴿٣﴾ الَّذِی عَلَّمَ بِالْقَلَمِ ﴿٤﴾ عَلَّمَ الإنْسَانَ مَا لَمْ یَعْلَمْ ﴿٥﴾ کَلا إِنَّ الإنْسَانَ لَیَطْغَى ﴿٦﴾ أَنْ رَآهُ اسْتَغْنَى ﴿٧﴾ إِنَّ إِلَى رَبِّکَ الرُّجْعَى ﴿٨﴾ أَرَأَیْتَ الَّذِی یَنْهَى ﴿٩﴾ عَبْدًا إِذَا صَلَّى ﴿١٠﴾
أَرَأَیْتَ إِنْ کَانَ عَلَى الْهُدَى ﴿١١﴾ أَوْ أَمَرَ بِالتَّقْوَى ﴿١٢﴾ أَرَأَیْتَ إِنْ کَذَّبَ وَتَوَلَّى ﴿١٣﴾ أَلَمْ یَعْلَمْ بِأَنَّ اللَّهَ یَرَى ﴿١٤﴾ کَلا لَئِنْ لَمْ یَنْتَهِ لَنَسْفَعًا بِالنَّاصِیَةِ ﴿١٥﴾ نَاصِیَةٍ کَاذِبَةٍ خَاطِئَةٍ ﴿١٦﴾ فَلْیَدْعُ نَادِیَهُ ﴿١٧﴾ سَنَدْعُ الزَّبَانِیَةَ ﴿١٨﴾ کَلا لا تُطِعْهُ وَاسْجُدْ وَاقْتَرِبْ ﴿١٩﴾

به نام خداوند بخشنده مهربان

(اي رسول گرامي برخيز و قرآن را) به نام پروردرگارت که خداي آفريننده عالم است (بر خلق) قرائت کن. ( 1 )

آن خدايي که آدمي را از خون بسته (که تحول نطفه است) بيافريد. ( 2 )

بخوان و (بدان که) پروردگار تو کريم‌ترين کريمان عالم است. ( 3 )

آن خدايي که بشر را علم نوشتن به قلم آموخت. ( 4 )

به آدمي آنچه را که نمي‌دانست تعليم داد. ( 5 )

راستي که انسان سرکش و مغرور مي‌شود. ( 6 )

چون که خود را در غنا و دارايي ببيند. ( 7 )

محققا (پس از مرگ) باز گشت به سوي پروردگار تو خواهد بود. ( 8 )

ديدي آن کس را که منع (و تمسخر) مي‌کرد؟ ( 9 )

آن بنده خداي را که به نماز مشغول شد؟ (مراد ابو جهل است که بر نماز، پيغمبر و اصحابش را به مسخرگي مي‌آزرد). ( 10 )

آيا چه مي‌بيني اگر آن بنده (يا رسول) به راه راست باشد. ( 11 )

و خلق را به تقوا و پرهيزکاري امر کند (حال آنکه او را از نماز باز مي‌دارد چگونه خواهد بود) (12)

آيا شما مردم بر اين کس که حق را تکذيب مي‌کند و (از رسول او) رو مي‌گرداند چه رأي مي‌دهيد؟ ( 13 )

آيا او ندانست که خدا (اعمال زشتش را) مي‌بيند (و از او روزي انتقام مي‌کشد). ( 14 )

هرگز (اين را نداند)، اگر او (از کفر و ظلم و تکذيبش) دست نکشد البته ما موي پيشانيشن (به قهر و انتقام) بگيريم. ( 15 )

آن پيشاني دروغزن خطا پيشه را (به خاک هلاک کشيم). ( 16 )

آن گاه او هر که از قبيله و عشيره خود را خواهد بخواند (که از هلاکش برهانند و هيچ کس نتواند). ( 17 )

ما هم زبانيه دوزخ را (که فرشتگان قهر و عذاب و مأموران آتش جهنم‌اند، بر گرفتن او) مي‌خوانيم. ( 18 )

(اي رسول گرامي) چنين نيست (که ابو جهل پنداشته که تو را به زجر و ظلم مطيع خود تواند کرد) تو هيچ از او اطاعت مکن و به نماز و سجده خدا پرداز و به حق نزديک شو (که سجده و نماز موجب قرب حضرت بي نياز است). ( 19 )

راست گفت خداوند بلند مرتبه و بزرگ